برنامه های تمرین آب درمانی شامل انواع درمان ها و مانورهایی است که در یک استخر انجام می شود و ممکن است به منظور کاهش درد کمر یا درد زانو طراحی شده باشد. این تمرینات همچنین به وضعیت عضلات و تقویت آنها کمک می کند تا از بازگشت درد کمر در اینده جلوگیری شود.
مانند:
– استئوارتریت
– پوکی استخوان پیشرفته (با استعداد پزشکی و یا درد ناشی از شکستگی)
– فشار ماهیچه یا اشک
علاوه بر این شرایط، آب درمانی به عنوان یک نوع ورزش درمانی برای درمان افراد دیابتی و افراد با فشار خون بالا توصیه میشود. این دو وضعیت میتوانند با استفاده از ورزشهای آبی وضعیت بهتری پیدا کرده و مدیریت بهتری پیدا کنند.
همه این شرایط میتواند استفاده از ورزش در سطوح سخت یا حتی ایستادن را برای ورزش ناخوشایند یا دردآور کند. آب خیلی ملایم تر است و یک محیط خوش آمد گویی فراهم می کند.
آب درمانی بسیاری از مزایای مربوط به برنامه تمرین در خشکی را ارائه می دهد، از جمله توسعه یک طرح درمانی که با دقت بر دوش فرد تنظیم می شود. آب درمانی نیز می تواند به عنوان استخر درمانی و هیدروتراپی نیز شناخته شود.
فواید ورزش در آب
ویژگی های فیزیکی آب آن را به یک محیط مطلوب برای تمرین در درمان کمر درد و سایر آسیب های عضلانی اسکلتی تبدیل می کند. برخی از مهمترین ویژگی های آب که فعالیت ورزشی را آسانتر می کنند عبارتند از:
– شناوری: جاذبه تداخل آب و کمک به کاهش وزن بیمار به صورت کنترل شده و غرق شدن آن کمک می کند. این امر می تواند به بهبود تعادل و قدرت کمک کند. اما به دلیل حذف مجازی نیروهای گرانشی، به ویژه برای تمرینهایی که مستلزم بلند کردن پاها و سنگینترین عضو بدن برای بیشتر افراد میباشد، شناوری آب نیز فرصتهای بیشتری را فراهم میکند.
– ویسکوزیته: آب با اصطکاک ملایم، امکان تقویت و آماده سازی آسیب را فراهم کرده و در عین حال خطر آسیب بعدی ناشی از از دست دادن تعادل را کاهش می دهد.
– فشار هیدرواستاتیک: اثرات هیدرواستاتیک بر عملکرد قلب و ریه در بدن موجودات زنده و همچنین ورزش آبزی بهعنوان روشی بسیار مفید برای حفظ و تقویت عملکرد قلب و ریه است. این اثر فشار به بهبود جریان خون عضلانی نیز کمک میکند.
این ویژگیها به طور همزمان امکان ایجاد یک رژیم تمرینی به وجود می آید که وزن ستون فقرات (بار محوری) و خطر جراحت ناشی از حرکات ناخواسته در حین تمرینات را به حداقل میرساند. برای مثال، افرادی که دارای استئوارتریت در گردن و شانه هستند می توانند برای بهبود دامنه حرکت و قدرت خود در آب حلقه های دست یا شانه خود را تمرین کنند. از آنجا که آب از طریق شناوری هم مقاومت و هم حمایت خفیف را فراهم می کند، فرد احتمالا درد ناشی از ریزش ناگهانی بازوی خسته را تجربه نخواهد کرد، چرا که این امر در پایان تمرینات زمینی نیز ممکن است اتفاق بیافتد.
اغلب شروع یک برنامه تمرینی در آب قبل از تلاش روی خشکی آسان تر است. برای مثال، دامنه حرکتی برای عضلات خم کننده و دور کننده معمولاً به مراتب آسان تر است که ابتدا در آب تلاش کنند، زیرا پای فرد تا حدی در یادگیری موقعیت مناسب باقی میماند. شناوری با استفاده از شناور میتواند در انجام تمرینات آب درمانی افزایش یابد.

آب درمانی برای کمک به درد زانو
محدودیتها و ملاحظات تمرین درمانی آب
برای بسیاری از بیماران با کمر درد انجام تمرینات مبتنی بر آب یا همان آب درمانی دیسک کمر فقط با راهنمایی یک متخصص مجرب و سالم ضرورت دارد. در مواردی که فرد دارای یکی از موارد زیر باشد، باید از انجام تمرین های درمانی آب اجتناب کرد:
– تب
– نارسایی قلبی
– بیاختیاری
– عفونت
دمای آب ممکن است برای تأمین برخی شرایط بسیار گرم باشد. آب درمانی عموماً در استخرها یا مخازن با آب که بین ۹۰ تا ۹۴ درجه (فارنهایت) است و تقریباً به اندازه آب حمام گرم است، انجام می شود و گردش خون افزایش می یابد. در نتیجه، بیمارانی که از هر یک از شرایط ذکر شده در بالا استفاده میکنند باید از ورزشهای آب درمانی پرهیز کرده یا فعالیتهای خود را محدود کنند و یا از استفاده از مخزن و استخر اجتناب کنند تا وضعیت انها بدتر نشود.
افرادی که به شدت استقامت و یا دامنه حرکت دارند، ممکن است نتوانند با ایمنی از یک لغزنده برای شرکت در برنامه تمرین آب درمانی استفاده کنند. استفاده از مواد لاستیکی به منظور افزایش قابلیت کشش برای کاهش این خطر بیشتر میباشد.
ادراک اشیا (مانند تمرین های معلم در آب) نیز تحت تاثیر عکس العمل قرار می گیرد که این امر موجب شده است تا یادگیری مهارت های ویژه حرکتی برای افراد کم بینایی یا اختلال در تشخیص موقعیت یا تعادل بدن به دلیل سکته یا سایر آسیب ها دشوار شود.
در نهایت، برای بیماران با چگالی استخوان و یا استئوپروز کمتر، شناوری ارائه شده از آب می تواند به عنوان اثرات مفید در عملکرد استخوان، برای انجام تمرینات بر پایه وزن مفید واقع نشود. استحکام و تعادل افزوده حاصل از تمرینات ابی میتواند بازگشت ایمن این تمرینات را به حالت طبیعی تسهیل نماید.
تمرینات آب درمانی
تکنیک های مورد استفاده در تمرینات آب درمانی برای کمردرد شامل اسپا درمانی، ایستادن یا تمرین های استخر شنا، شنا و آماده سازی با استفاده از تجهیزات تخصصی نظیر لوله گذاری جراحی، فلوتاسیون و وسایل مقاوم در دست و پا می باشد.
تمرینات فعال آب درمانی برای کمردرد از تنوع برخوردار بوده و متناسب با فرد و شرایط خاص او باید انجام شود. این تمرینات در یک استخر کم عمق تا آماده سازی با استفاده از تردمیلهای زیر آب و سایر تجهیزات با تکنولوژی بالا انجام میشد.
تکنیکهای تمرین استخر
برخی از تکنیکهای اصلی انجام تمرینات استخر بدین شرح است (که میتوان آنها را با درجات دشواری مختلف اصلاح کرد):
– تمرین زانو به سینه این حرکت در حالی انجام میشود که روی یک پا ایستاده و اندکی خمیده است و یک پایش در جلو کشیده شده و یک دست در کنار استخر نگه داشته میشود. این تمرین به نوعی آب درمانی زانو محسوب می شود و عضلات پا، ران و کمر را قوی میکند.
– تمرین پا. این حرکت با یک پا دراز و پای کمکی اندکی خم شده و یک دست به طرف استخر می رود. عضلات پا، ران و کمر را قوی میکند.
– تمرین روی پای دیوار در این تمرین, افراد یک وضعیت «سوپرمن» را که دست ها روی استخر دراز شده و بدن و پاها را به سوی اب دراز کرده و به ان تکیه می کنند, در نظر می گیرند. این کار تمامی نواحی پشت و مفصل های پشت و نیز ماهیچه های شانه را گسترش می دهد.
– تمرین گردش استخر. قدم زدن به جلو و به عقب در آبهای بالا قفسه سینه در عضلات پا اثر میگذارد، در حالی که هیچ تاثیری بر زانوها و رانها ندارد، این امر به ویژه برای کسانی که ارتریت آن مفصلها را دارند، اهمیت دارد. با اضافه شدن کف دست یا وزنه سبک انجام تمرین های راه رفتن دشوارتر می شود، بنابراین گردش در استخر تبدیل به یک مدل ابزی برای راه رفتن قدرت می شود.
– فعالیت چهارپا و ورزش. این فعالیت ورزشی با پاها و دستها اجرا میشود و در حین شناور بودن بر روی پشت فرد (گاهی با استفاده از یک روانشناس که تنه ان را نگه میدارد و یا با استفاده از ژاکت شناوری انجام میشود) اجرا میشود. فرد با دست و پای خود پارو میزند.
یکی از روش های درمانی آب برای تسکین درد در حمام های گرداب است که این روش آرامش بخش در اب های گرم و مضطرب دارد. این نوع از هیدروتراپی ماهیچه ها را شل می کند، جریان خون را بهبود می بخشد و گردش خون عمومی را افزایش می دهد که بدن را انعطاف پذیر تر می کند و می تواند ان را برای اب درمانی یا فعالیت ورزشی زمینی اماده کند.
آب درمانی ترکیبی برای تمرین برگشت با استفاده از روشهای خشکی
آب درمانی برای تمرین برگشت میتواند گزینه تمرین کوتاهمدت باشد، در صورتی که کمر درد یا اسیب دیدگی کمر، انجام تمرینات پایه را دشوار سازد. یا اینکه می توان ان را به عنوان بخشی از یک برنامه تمرینی مداوم انتخاب کرد اگر که روش های خشکی عوارض را بدتر کنند یا اگر شخص ورزش آبی را ترجیح دهد. چنانچه شرایط عملکردی و اهداف رقابتی آنها ایجاب کند، افراد ممکن است پس از انجام تمرینات در آب، به محیط خشکی منتقل شوند. برخی از افراد استفاده توام از محیطهای تر و خشک تمرینات را مفیدتر یافتهاند.
یک گروه کوچک اما در حال رشد از مطالعات علمی هستند که فواید ورزش آبزی را در کنترل درد ستون فقرات نشان میدهند. با وجود اینکه شواهد علمی بیشتر برای استفاده از تمرینات آب درمانی در درمان کمردرد در ایجاد برنامههای خاص برای مسائل ستون فقرات موثر است، اما اهمیت برنامههای تمرینی مناسب در این حوزه بهخوبی مشخص شده و در بسیاری از افراد مفید بوده است. محیط آبزی برای بیمارانی که گزینههای خشکی برای برگشت فعالیت دارند ایدهال میباشد و میتواند یک روش ایمن و موثر برای کنترل درد خار و بهبود کارکرد را فراهم کند.